Edebiyat

Gelişecek Şiir

Türlü sıfatları almıyorum artık ezberime.

Yumrudur diyeceksiniz, düğümdür.

Ege’de tütün kesatıdır.

Türlü yakışıklar da cabası olacak, biliyorum.

Artık “hüzün” taktım bunun adını.

En delikanlı, çarpık bacaklı, incecik, keskin bir hüzün.

Örülü de her çehresi;

Bakır, küflü tellerle.

Ezberim ilkokul mezunu, toy.

Ustam sağlam,

şu gırtlağımdan da

Dirhem olsun geçmemiş ya sevinç: yıl iki bin on sekiz.

Hüznün telif ısrarı bin beter!

Sen kazanacaksın,

Divan duransın çünkü seviye sen.

Sen kazanacaksın,

Sen baş kaldıransın cehle.

Damıtılmış keder sofada,

malumdur yakın ziyaret.

Mengenede zulüm kışlası.

Dayan dostum!

En kötü, şarap olur bizden;

tüccar kefesine yaraşır salkım değil.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir